Οι λίγοι όταν φοβούνται τους πολλούς

 

Οι λίγοι όταν φοβούνται τους πολλούς

 

Οι λίγοι όταν φοβούνται τους πολλούς, φροντίζουν να τους διαιρούν. Μαστίγιο και καρώτο, εκφοβισμός και ελπίδα είναι τα συνήθη όπλα τους. Τα εργαλεία τους πάμπολλα.

Μόνο αυτός που γεννάει ενδιαφέρεται πραγματικά για το γέννημα του. Είναι η ίδια η ουσία του και η δυνατότητα της συνέχειας του.

Ήμαστε παιχνιδιάρικα όντα εμείς οι άνθρωποι. Έχουμε έμφυτη την ανάγκη να χαιρόμαστε την ζωή και υποσυνείδητα έχουμε μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μας και τις ικανότητες μας τις οποίες σπανίως εκδηλώνουμε αντικειμενικά. Αποστρεφόμαστε να κάνουμε μακρόπνοα σχέδια γιατί ήμαστε τα παιδιά του πατέρα μας και δεν μας νοιάζει πολύ. Ξέρουμε ότι έχουν προβλεφθεί όλα όσα θα χρειαστούμε. Ήμαστε ικανοί να κάνουμε τα πάντα αλλά συμφωνήσαμε ότι εδώ πάνω στην γη θα βαδίζουμε και το πολύ πολύ θα κολυμπάμε στο νερό. Άλλωστε το είδαμε να το κάνουν οι γονείς μας και αυτοί το είδαν από τους δικούς του γονείς. Οι αναστολές που δίνουμε στο εκτελεστικό μέρος του νευρικού μας συστήματος, είναι άπειρες και αυτός ο παντοδύναμος εκτελεστής  υπακούει περιμένοντας να λύσουμε κάποια από τα βαριά δεσμά του για να κάνει κάτι περισσότερο από την ανάσα, την πέψη, και την αναπαραγωγή μας.

Έτσι όλες τις έγνοιες τις αφήνουμε σε άλλους και δεν μας ενδιαφέρει η ποιότητα τους. Οποιαδήποτε μορφή παρουσιαστεί με το ένδυμα το πατρικό και το μητρικό την πιστώνουμε άμεσα και αφηνόμαστε στην φροντίδα της. Και επειδή διαθέτουμε έμφυτη μεγαλοπρέπεια και εντιμότητα εύκολα αποδεχόμαστε όλες τις αποφάσεις και ενέργειες τους που και όταν δεν μας αρέσουν αρνούμαστε να τις χαρακτηρίσουμε ως εσκεμμένα εχθρικές. Απεναντίας παίρνουμε επάνω μας το βάρος να πληρώσουμε τα σπασμένα, λίγο στο βάθος μας ένοχοι για τις παραλήψεις μας και την ανευθυνότητα μας. Επιτρέπουμε στους διαχειριστές της περιουσίας μας να την χειρίζονται όπως θέλουν σπαταλώντας την αρκεί να έχουμε χρόνο να παίζουμε με πάθος το αγαπημένο μας παιγνίδι που το λέμε «δεν ξέρω ποιός είμαι».

Οι διαχειριστές του πλούτου μας, ζώντας με δανεική χλιδή, κοντεύουν να πιστέψουν πραγματικά ότι ο πλούτος μας τους ανήκει. Μάλιστα έχουν εφεύρει και τον νόμο της λεγόμενης χρησικτησίας και νομίζουν ότι έτσι θα ξεγελάσουν και τα συμπαντικά κοσμικά δικαστήρια. Έχουν βάσιμες ελπίδες ότι οι πραγματικοί ιδιοκτήτες του πλούτου, έχουν ξεχάσει σχεδόν την ταυτότητα τους και τα δίκαια τους. Και ακόμη περισσότερο θεωρούν βέβαιο ότι θα πείσουν, ότι οι άνθρωποι, οι πραγματικοί κληρονόμοι είναι ανίκανοι να διαχειριστούν τον πλούτο που τους ανήκει. Και όπως ο σκύλος έχει ανάγκη τον αφέντη του, έτσι και εμείς που η συνήθεια μας μεταφέρει ολοένα και περισσότερο στην ίδια συμπεριφορά του σκύλου, τους έχουμε ανάγκη και θα παρακαλάμε να συνεχίσουν να παραμένουν ες αεί διαχειριστές ανενόχλητα και «δικαιωμένα».

Ώρα μας είναι να αποδείξουμε το αντίθετο. ΕΝΗΛΙΚΙΩΘΗΚΑΜΕ πλέον και ΜΠΟΡΟΥΜΕ να ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΟΥΜΕ τον  ΕΞ ΑΔΙΑΙΡΕΤΟΥ ΠΛΟΥΤΟ μας.

Όλα έχουν τον καιρό τους και ο καιρός γι’ αυτό είναι ΤΩΡΑ!

πηγή:

ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ ΑΡΣΕΝΙΟΥ ΙΑΤΡΟΣ ΥΠ.ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΣΤΗΝ Α'ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ/

ΤΗΛ: 6989822653

p.arseniou@gmail.com

Ε.ΣΥ.ΕΥΖΩΝΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ  ΤΗΛ:2316019233

 

ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ:
https://www.e-synews.gr

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ:
https://www.dropbox.com/s/pln8t496h3ro6ix/ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΕΣ-ΔΗΛΩΣΕΙΣ-ΕΣΥ-25-10-2015.pdf?dl=0

ΙΔΡΥΤΙΚΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ:
https://www.dropbox.com/s/vyaw1vtv3m8y11p/ΔΙΑΚHΡYΞΗ-ΕΣΥ-ΤΕΛΙΚΟ.pdf?dl=0